Co się dzieje, gdy najlepszy redaktor pisze książkę?
MILENIALSI WARCI MILIONY
Jenny Jackson redagowała Cormaca McCarthy’ego i inne gwiazdy, ale “Pineapple Street” sprawia, że zastanawiają się Państwo, czego się z tego nauczyła?
Świetni redaktorzy potrafią pisać świetne książki.
Toni Morrison utrzymała swoją codzienną pracę jako redaktor w Random House podczas pisania Song of Salomona. T.S. Eliot zaczął publikować wiersze w Cztery kwartety kiedy był dyrektorem znanej brytyjskiej firmy Faber & Faber. Diana Athill pracowała z Philipem Rothem i Margaret Atwood w innej londyńskiej potędze, Andre Deutsch, zanim została dyrektorem wydawniczym. Gdzieś pod koniec przyniósł jej nową sławę jako autorce.
Pierwsza powieść Jenny Jackson, Pineapple Streetjest zaskakującym zerwaniem z tą gwiezdną tradycją. Jackson jest redaktorem wykonawczym i wiceprezesem wydawnictwa Knopf, który współpracował z Cormakiem McCarthym, Szaleni bogaci Azjaci autor Kevin Kwan i inne gwiazdy. I chociaż brakuje jej umowy filmowej, takiej jak Kwan, z pewnością uniknęła Wczesne lata ubóstwa McCarthy’ego i zapomnienia.
Ulica Ananasowa to komedia brooklyńskich manier, opowieść o obsesyjnych tenisistach, którzy mogą sobie pozwolić na wysłanie swoich dzieci do przedszkola, które kosztuje 50 000 dolarów rocznie. Trudno nazwać ją porażką, skoro zarobiła siedmiocyfrową zaliczkę, została wybrana przez Good Morning America Book Club i jest zmierza do telewizji.
Powiedzmy więc, że nawet przyjazny wydawcy Publishers Weekly słusznie zarzucił książce niedopracowane postacie, które mówią “kreskówkowymi” dialogami w stylu: “O nie! Zostawiłam moją bransoletkę Cartiera w BMW Leny, a ona wkrótce wyjeżdża do domu swojej babci w Southampton!”.
Skąpe charakterystyki wynikają po części z zastosowania przez Jacksona modnego narzędzia narracyjnego polegającego na opowiadaniu historii z kilku punktów widzenia. Pineapple Street cykle z perspektywy trzech millenialsek, z których wszystkie urodziły się lub wyszły za mąż w WASP-owskiej enklawie starych pieniędzy w Brooklyn Heights. Powieść nie poświęca jednak żadnej z nich wystarczająco dużo czasu, by mogli je Państwo dobrze poznać.